روش شناسی سلفیه در برخورد با مسائل اعتقادی با تمرکز بر دیدگاه ابن تیمیه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 مدرسه علمیه نواب

2 مدرسه علمیه عالی نواب

3 دانشیار دانشگاه ادیان و مذاهب قم

چکیده

یکی از مسائلی ‌که سلفیه امروزه به آن می‌پردازند، مسئلۀ روش‌شناسی در برخورد با مسائل اعتقادی است. در واقع، آنان با ابداع چنین روشی کوشیده‌اند برای مشروعیت بخشیدن به عقاید خود، مسئلۀ مخالفت با سلف را مطرح نمایند تا بدین‌وسیله عقاید خود را به دیگر مسلمانان تحمیل نموده و تنها خود را میدان‌دار اندیشه و تفکر اسلامی معرفی کنند. ازاین‌رو شناخت روش و مبانی آنان در مسائل اعتقادی برای روشن ساختن ابعاد تفکرات این فرقه، ضروری است.  این جریان فکری معتقد است عقل در فهم معارف، شایسته نبوده و بنابراین باید به نقل مراجعه نمود. در باور آنان، فهم سلف صالح از همة فهم‌ها برتر بوده و به واقعیت نزدیک‌تر است. نویسندگان می‌کوشند در این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی، روش سلفیه در برخورد با مسائل اعتقادی را بیان نمایند. در پایان این نتیجه به دست آمد که سلفیه برای تبیین مسائل اعتقادی، روش‌هایی را اتخاذ نمودند که مهم‌ترین آن به این شرح است: در شناخت معارف، فقط نقل را قبول دارند؛ برای علوم عقلی جایگاهی قائل نبوده و توجه تام به فهم سلف دارند؛ در معناشناسی تأویل در آیات و روایات را به شدت انکار می‌کنند. روش سلفیه در برخورد با مسائل اعتقادی، پیامدهایی تلخی به همراه دارد؛ نظیر ارزش‌ستیزی از علوم عقلی، نوعی انحصارگرایی و مطلق‌گرایی در فهم سلف صالح، پذیرش تشبیه و تجسیم در آیات و روایات.

کلیدواژه‌ها